U tom kolegiju se uz tradicionalno učenje o metafori, počevši od Aristotela, Kvintilijana, preko srednjovjekovnog učenja o analogiji (entis), Nietzschea… dolazi do suvremene metaforologije koja je kulminirala teorijom konceptualne, odnosno kognitivne metafore (primjerice: ŽIVOT je PUTOVANJE). Iz samog naziva već se vidi izravna povezanost kognitivne metafore s teorijom spoznaje, a uz slavnoga lingvista G. Lakoffa autor te teorije je i filozof M. Johnson. U kolegiju se u tom kontekstu obrađuje i Wittgensteinov model jezičnih igara, perspektiva i slika svijeta. A kao najobuhvatnija paradigma izravno povezana i s dubinskom antropologijom analizira se Blumenbergovo istraživanje „apsolutnih metafora“, gdje se pojedini veliki mitovi promatraju kao velike (antropološke) metafore, slike u kojima vidimo i interpretiramo čovjeka i njegova ključna iskustva (poput mita o Odisejevim lutanjima i povratku /ali toliko promijenjen da ga nitko više nije prepoznao!/ na rodnu Itaku kao slika čovjekova životnoga puta, učenja i iskustava sve do povratka k svojemu iskonu, ali promijenjen toliko da ga više gotovo nitko ne prepoznaje...).  https://kroatistika.unizd.hr/Portals/8/silabi_20/metafora-silab-2021.pdf